Ներընդդիմադիր «դիսկուրսին» եմ հետևում ու ապշում. պարզվում է՝ Երկրորդ Նախագահի կողմնակիցները մեղադրում են Երրորդ Նախագահի կողմնակիցներին Հովիկ Աղազարյանի ու էն մյուսի՝ իմպիչմենտի ենթադրյալ նախաձեռնությանը ուշ միանալու համար...
Միքայել Արքեպիսկոպոս Աջապահյանի կալանավորումը սպասելի էր։ Սա ոչ թե իրավական գործընթաց էր, այլ հերթական արարն այն քաղաքական բեմադրության, որի ռեժիսորն իշխանությունը միահեծան կերպով բռնազավթածն է...
Կառավարության ղեկավարը, վերջին օրերին լկտի բառապաշարով Սրբազաններին, Վեհափառին անդրադառնալուց հետո, երեկ անցում կատարեց Վ. Օսկանյանի և Ռ. Քոչարյանի վրա, «ոչ մի հանդարտ օր» փիլիսոփայությամբ...
Ինչպե՞ս է ընդունված կոչել պետության ղեկավարին, ով միտումնավոր կերպով անտեսում է արտաքին թշնամու ծայրաստիճան վտանգավոր հարձակողական գործողությունները, փոխարենը երկրի ներսում անընդհատ արհեստական հակամարտություններ ու պառակտումներ է ստեղծում...
Մի գաղտնիք բացեմ բոլորիդ համար․ վերջերս հրապարակված հարցման համաձայն՝ Հայաստանում միակ կառույցը, որն այսօր ունի կայուն և բարձր հանրային աջակցություն, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին է՝ 62 տոկոս վստահության աստիճան...
Ոչինչ անարձագանք չպետք է մնա: Նրանց ոչ մի հրաձգություն և մարտահրավեր չպետք է թողնել անհետևանք: Թողեցիք անարձագանք՝ հաջորդն ավելի սարսափելի, անբարո ու վտանգավոր է լինելու: Երկու նկատառում, մեկը՝ ինստիտուցիոնալ, մյուսը՝ քաղաքային: Երկուսն էլ՝ սթափեցման ակնկալիքով...
Կառավարության ղեկավարի ձևակերպումները շոկի մեջ են դրել բոլոր նորմալ մարդկանց։ Իրավիճակը և արվելիք հետևությունները կարիք ունեն ոչ թե էմոցիաների, այլ՝ սառը բանաձևերի...
Օսմանյան կայսրության գոյության, ըստ էության, ամբողջ ընթացքում ևս հայ տղամարդիկ «ազատված» էին բանակից։
Նպատակը հպատակ համարվող ժողովրդին զենքից և բանակային մշակույթից հեռու պահելը, թուլացնելը և հարմար պահին ոչնչացնելն էր, ինչը և տեղի ունեցավ Հայաստանի արևմտյան հողերում՝ 19-20-րդ դարերում...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...